Baba Rokneddin

A valuable monument. A great mystic tomb I would recommend reading about this great mystic and the great scholars buried in this building. The building is unique and needs to be refurbished over time. Enjoy being in this building and its mystical sense.

Very beautiful historical monument, which belongs to an iranian scientist and spiritual man, "masoud ebne abdollah beizawi" known as baba rokneddin

Shrine of Baba Rokn Din is Amazing place and historical and a little bet weird

تکیه بابارکن الدین
تکیه و بقعه بابارکن الدین، قدیم ترین بنای تاریخ دار موجود در مجموعه تاریخی گورستان تخت فولاد است که در کنار خیابان آزادگان (سعادت آباد) واقع شده، مدفن عارف مشهور قرن هشتم هجری، رکن الدین مسعود بن عبدالله بیضاوی است. اصل بنای بقعه و آرامگاه بابارکن الدین، مربوط به دوره حکومت ایلخانان مغول است. ساختمان بقعه و گنبد اصلی آرامگاه، نظیر بقعه «باباقاسم» در محله مسجد جمعه، متعلق به سال 741ق و بقعه «جعفریه» مقابل امامزاده اسماعیل بنا شده در تاریخ 725ق، و بقعه «پیربکران» متعلق به سال 703-712، است که به شیوه و اسلوب ابنیه مغولی قرن هشتم هجری بنا شده است. در زمان شاه عباس اول صفوی مرمتی در بقعه صورت گرفته و ایوان کاشی کاری و صحن و مرافق تازه بر بنای اصلی افزوده شد که قسمت اصلی از الحاقی در بازبینی دقیق مخصوصاً در سطح بام گنبد و ایوان و پلکانها و غرفه های اطرافش به خوبی مشخص می گردد.

گنبد و بقعه از بناهای ممتاز اصفهان است، که از حیث ظرافت و زیبایی و اصول مهندسی و معماری، دقایق هنری بسیار در آن به کار رفته است. از جمله خصایص معماری و مهندسی ساختمان بقعه این است که گنبد دوازده ترک به شکل هرمی که از هفت سطح مثلث متساوی الساقین تشکیل شده است، پلان داخلی بنا به صورت پنج ضلعی منظم است.
بالای ایوان مدخل بقعه، کتیبه ای به خط ثلث محمدصالح اصفهانی مولوی، قرار دارد که از دستور و اهتمام شاه عباس اول در عمارت این بقعه حکایت می کند.
همچنین در زمان شاه سلطان حسین صفوی به سال ۱۱۱۲ق در این بقعه تعمیرات و تزییناتی صورت گرفته که سندش کتیبه قطعه شعری است به فارسی که به خط خوش نستعلیق به شیوه خط محمدصالح بر دیوار گچ کاری یکی از اطاق های مجاور مقبره که به نام چله خانه شهرت دارد، نوشته شده بود و متضمن ماده تاریخ تعمیر سال (۱۱۱۲ق) این بقعه بود. مصراع ماده تاریخ آخر قطعه این است: «قبله اهل حاجت است این باب».
در سال۱۲۰۰ق یکی از ارباب طریقت بنام میرزا محمدنصیر بایزیدی بسطامی به تعمیر تکیه پرداخته، کتیبه معرفی این تعمیر به خط نستعلیق موجود است. همچنین مرحوم میرزا سلیمان خان رکن الملک شیرازی نیز به تعمیر این تکیه پرداخته است. شهرت بقعه بابارکن الدین در عهد صفوی تا به حدی بود که به گفته شاردن، قبرستان مجاور آن نیز به گورستان بابارکن الدین و پل خواجو به پل بابارکن الدین شهرت یافته بود.
از ویژگی های این تکیه وجود چله خانه آن است که در ضلع جنوبی بیرون بقعه قرار دارد. با توجه به مقام عرفانی بابارکن الدین، شاید قدیم ترین خانقاه از این نوع در قبرستان تخت فولاد، همین چله خانه باشد و احتمالاً از زمان حیات بابارکن الدین مورد استفاده قرار می گرفته است. مرحوم سید محمدعلی مبارکه-ای در کتاب «اخلاق انسان ملکوتی» خود می نویسد: «خادم شیخ بهایی در زمان اقامت در اصفهان مدتی مشغول به اربعینیات بوده و الحال محل اربعین او در جنب قبر ملکوتیه رکن الطریقة و الشریعة و الحقیقه رکن الدین بیضاوی معلوم است و بنای این محل را شیخ بهایی خود از سنگ های نازک نموده است.
اين تكيه در ۲۵ فروردين۱۳۱۳ش به شماره ۲۰۱ در فهرست آثار ملي استان اصفهان ثبت شده است

واقعا فوق العاده بود

آرامگاه بابا رکن‌الدین، که مربوط به دوره صفوی است، در مجموعه تخت فولاد اصفهان واقع شده است. این اثر در تاریخ ۹ مرداد ۱۳۱۲ با شماره ثبت ۲۰۱ به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شده است. این محل مقبره بابا رکن‌الدین است.

بقعه بابا رکن‌الدین با توجه به نقشه، تناسب معماری، جزئیات بنا، و گنبد خاص خود از سایر بناهای موجود در تخت فولاد متمایز می‌شود. خصوصیت‌های استثنایی این بنا شامل استفاده از سمبل‌های عددی مانند پنج در پلان بنا و دوازده در گنبد بنا است که نشانگر پایبندی وی به پنج تن آل عبا و دوازده امام می‌باشد.

نقشه بیرونی بنا پنج ضلعی با ابعاد ۱۱/۷۰ متر است، با سردری بلند و غرفه‌های دو طبقه در ضلع شمال شرقی و محور اصلی که با قبله تطبیق دارد. معمار با استفاده از تزیینات کاشیکاری در طاق نماها، تنوع و جلب توجه ایجاد کرده است.

هندسه بنا و مشرف بودن بر گنبدهای تخت فولاد به این ساختمان امتیاز خاصی می‌دهد. کاشیکاری‌های مینایی زیبا که قسمتی از آن‌ها اکنون از بین رفته است، نیز جلوه‌ای بکر به بنا می‌دهد.

سردر بقعه به ارتفاع ۷/۹۰ متر واقع شده و دارای کتیبه‌ای مشهور از محمد صالح اصفهانی است. بابا رکن‌الدین در یکشنبه ۲۶ ربیع الاول سال ۷۶۹ هجری قمری وفات یافت و در تکیه خود به خاک سپرده شد. سنگ قبر وی ساده و بدون نوشته است، اما یک سنگ نوشته افراشته نیز وجود دارد که طول و عرض آن به ترتیب ۲۱۰ و ۹۰ سانتی‌متر است، و سطر نخست آن آیه ۶۲ از سوره یونس است.

آرامش خاص و حال و هوای عجیبی داره. به ویژه وقتی که عود خاصی روشن میکنند
گویا زمانی شیخ بهایی در این جا خلوت میکرده و الان محلی به این نام(چله خانه شیخ بهایی)مجاور بقعه هست که اغلب بسته هست و میگن خط شیخ بهایی در دیوارنوشته ای در این فضا موجود هست.
درب ورودی آن نیز چند تن از عرفا دفن هستند.
کلا خیلی انسان بزرگی بوده و حتی در قدیم پل خواجو را پل بابا رکن الدین میگفته اند.

فوق العاده تجربه ای معنوی و قابل درک دارد البته به شرط حضور و نه فقط حضور و البته مجدد به تاریخ ۱۴۰۱.۰۸.۱۸فرصتی دست داد تا به فضل خداوند یکتا دوگانه ای در این مکان نورانی به جا آورم که انشالله ذخیره اخروی و فرصتی مغتنم باشد آرامش و سکون و لذت حضور در این محل بسیار خوب بوده و انرژی فوق العاده ای را دارا میباشد.

خوش به سعادت اصفهانی‌ها که مقبره‌ی بابارکن الدین در شهرشون قرار داره.
مکانی پر از معنویت ، برای حاجت روایی یه سوره یس براش میخونی

آرام بخش و زیبا...

مسعود بیضاوی معروف به بابا‌رکن‌الدین شیرازی (متولد بیضا شیراز) از بزرگان مشایخ عرفان و علمای قرن هشتم هجری بود که در زمان سلطنت ابوسعید ایلخان مغول در اصفهان زندگی می‌کرد و در همانجا در ۲۶ ربیع‌الاول ۷۶۹ درگذشت[۱].

بابارکن‌الدین در عرفان از شاگردان کمال‌الدین عبدالرزاق کاشانی، داود قیصری و نعمان خوارزمی بود[۲]، و در طریقت به سلسلۀ سهروردیه انتساب داشت. وی نه‌تنها در دوران زندگی‌اش مورد احترام بود و شاگردان زیادی داشت بلکه پس از مرگ هم باورمندان زیادی حتی در طبقه علما داشت که یکی از بزرگترین آنها، بهاءالدین محمد عاملی، دانشمند دوره صفویه بود.[۳] در عصر قاجار نیز بابا رکن‌الدین مریدان و معتقدان بسیاری داشت، از جمله ملا حسن نایینی که از بزرگان و اقطاب زمان خود بود و در عرفان و تصوف سرآمد بود. مهم‌ترین اثر او شرح فصوص الحکم است، این کتاب در اصل تألیف ابن‌عربی است و بابا رکن‌الدین شرحی با نام نصوص الخصوص فی ترجمه الفصوص بر آن نوشته‌است. بابارکن‌الدین نخستین دانشمند معروفی است که در تخت فولاد (در آرامگاه بابا رکن الدین که از آثار تاریخی اصفهان است) دفن شده‌است و به همین جهت تا مدت‌ها این قبرستان به نام وی معروف بود.[۴] همچنین پل خواجوی اصفهان به نام پل بابا رکن الدین نیز خوانده شده‌است[۵] [۶]

مقبره_بابارکن_الدین در مجموعه تخت فولاد اصفهان قرار دارد
رکن الدین مسعود بن عبدالله بیضاوی شیرازی، معروف به بابارکن الدین، از عرفا و علمای بزرگ قرن هشتم
علامه محمد تقی مجلسی از شاگردان شیخ بهایی:
شیخ بهایی اعتقاد زیادی به بابارکن الدین داشت و روزی هنگام قرائت فاتحه در مقبره بابارکن الدین، صدایی از قبر شنید که متوجه نزدیکی زمان مرگش شد. از آن روز تمام توجه خود را به امور اخروی معطوف کرد و پس از شش ماه درگذشت.

مرحوم آیت الله سید عبدالکریم کشمیری مي گفت: من ابتدا در تخت فولاد از قبر بابارکن الدین غافل بودم، اما یک بار دریافتم که نيرويي مرا به سوی قبر وی می کشاند، من هر وقت در زندگي برايم مشكلي رخ مي دهد، يك سوره ياسين براي باباركن الدين مي خوانم و مشكلم حل مي شود.

اگه اهل دلی یه سر برو ، مکان جاذبه سنگینی داره اللخصوص کنار مقبره بابا رکن الدین رحمت اله، منکه هروقت میرم جذبه شیخ تا دو روز مستم میکنه خدا بیامرزدش

واقعا ارزش بازدید و وقت گذاشتن داره

فضای بسیار خوب و روحانی
ارزش دیدن دارد

بسیار انرژی مثبت و آرامش بخش بود

پر از قبور انبیا و اولیا در کنار تخت فولاد عالیه

پارک سرسبزی دران محل وجود دارد

شهد و شکر است

عالی بود

حتما سر بزنید 👌