Jameh Mosque of Sojas

از دستش ندید واقعا
اثری مربوط به دوره سلجوقی و بعدشم ایلخانی
کتیبه های زیادی به خط های متععد از جمله کوفی و ثلث داره 👌🏻👌🏻
تزئینات گچ کاریش فوق العادس توپی های ته آجری که اصن نشونه ای از دوره ایلخانیه و خب تزیینات لونه زنبوری که مال دوره سلجوقی هستش.
محرابش انحراف داره مثل خیلی از جاهای دیگه مثلا مسجد آقا بزرگ کاشان..
ورودی هم نداره برید ببینید حتما 😊

از مساجد مهم دوران سلجوقی و از اولین نمونه‌های مسجد گنبدخانه‌ای در ایران با تعداد پرشماری از کتیبه‌های کوفی و تزیینات آجری در داخل.

اینجا بسته بود ما رفتیم ولی کلید دار اینجا یک مردی بود که خانه اش روبروی درب ورودی این اثر بود
ایشان با روی خوش به همراه پسر جوانشان آمدید و همه جا را به ما نشان دادند و کلی توضیحات درباره تاریخ ساختمان نحوه نگهداری و تغییراتی که در زمان های مختلف رخ داده به ما ارائه دادند
سنگ قبرهای دور تا دور را به ما نشان دادند و جملاتی که قابل خواندن بود و روی سنگ ها حک شده بود را نیز مشاهده کردیم
به نظر ما که واقعا ارزش دیدن دارد و بسیار در حق این اثر از طرف میراث فرهنگی داره جفا میشه
حتما پیشنهاد می کنم ببینید

مسجد بسیار فوق‌العاده ای هست که قدمت اون به حدود هزار سال می‌رسه، پر از کتیبه‌ها و سنگ نبشته های قدیمی که البته اطراف حیاط و بدوش پوشش محافظ قرار گرفتن، هنوز هم بخشی از گچبری ها و خطاطی هایی به زبان ثلث و کوفی و بخشی از آیات سوره ملک در اون باقی مونده اغلب خلوته و صدای کبوترهای داخل گنبد به گوش میرسه، کفسازی مناسبی نداره و علف های خشک حیاط مسجد را پر کرده ولی باز از زیبایی این مکان قدیمی کاسته نشده، بنای اصلی یک شبستان مربع شکل داره که ابعاد دهانه حدود۶ متر هست با دیوارهایی بسیار قطور بیش از یک متر و گنبد بلندی که روی آن قرار گرفته، نمای بیرونی اون آجرکاری با متریال ساروج نصب شده و ۴ گوشواره و ۲در اصلی اون هنوز سالم هستند. فرم بنا قرینه هست از سازه آن مشخصه که بنای اصلی ابتکار ساسانیان بوده و مربوط به پیش از ورود اسلام به ایران بوده و به عنوان آتشکده از آن استفاده میشده، در بررسی‌های معماری و در حین مرمت بنا لایه اصلی که در زیر لایه نما قرار داشته کشف شده که گواهی بر این ماجراست و همچنین اتصال محراب به بنا هم ظاهرا در زمان سلجوقیان صورت گرفته ضمن اینکه جهت گیری بنا کاملا در راستای شمالی-جنوبی قرار گرفته به رسم آتشکده های ایران باستان و محراب هم انحراف حدود ۳۰ درجه با قبله پارد. بعد ها توسط سلجوقیان و ایلخانیان گچبری ها و آیات قرآن به آن اضافه شده شاید بعد از مسجد جامع فهرج در نزدیکی یزد، مسجد سجاس قدیمی‌ترین مسجد ایران باشد، متاسفانه این مسجد و شهر سجاس پس از حمله مغولان به این منطقه شاهد ویرانی‌های زیادی بود اما همچنان پابرجاست. سالهاست داربست هایی برای مرمت دران دایر هست. مسیر دسترسی به این روستای ییلاقی از چند راه امکانپذیر هست یکی از سمت سلطانیه که امتداد آن تا مزید آباد و سپس جاده سجاس است و حدود ۵۰ کیلومتر از سلطانیه فاصله داره اما این مسافت به دلی باریک و مارپیچ بودن بعضی قسمت ها حدود ۱ساعت و نیم زمان میبره. راه دیگر از جاده ابهر به قیدار هست که حدود ۸۰ کیلومتر از ابهر فاصله داره و تقریبا زمانش هم با راه سلطانیه تا سجاس مشابهه شاید کمی بیشتر اما دیدنی هایابهر هم در این مسیر خواهید دید💐

این مسجد که در صحن یک مسجد بزرگتر ساخته شده، مربوط به سده ی پنجم هجری قمری و دوره ی سلجوقیان است.
در محوطه ی این بنا سکه هایی از دوران سلجوقی، مغول، تیموری و صفوی نیز یافت شده است.
به عنوان یک تورلیدر بازدید از این مکان زیبا و تاریخی منحصر به فرد رو به شما پیشنهاد می کنم.

مسجد بسیار زیبایی هستش متاسفانه داخل مسجد به دلیل بازسازی داربست هست اما باز هم دیدنش جذاب هستش،داخل حیاط مسجد سنگ قبرهای باستانی وجود داره.

عالی بود حتما سر بزنید

فوق العاده است، اما بنا به حال خود رها شده، بازسازی نیمه کاره مانده، درها و پنجره ها باز و داخل بنا دستخوش باد و خاک و گرما و سرما.
پیمانکار در بازسازی کف حیاط به آب و هوای منطقه توجه نکرده و از سنگهای ارزانی استفاده کرده که همه شکسته و خرد شده اند به نظرم همون زمستان اول خرد شدن.

مسجد جامع سجاس مربوط به دوره سلجوقیان است و در شهرستان خدابنده،شهر سجاس واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۲ بهمن ۱۳۵۳ با شمارهٔ ثبت ۱۰۱۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است

مسجدی با تزئینات عالی

alimg.comgoogl@mgali.com

مسجد جامع سُجاس یکی از آثار برجسته استان زنجان است که در ۱۲ کیلومتری شمال غربی شهرستان خدابنده در شهر سجاس از توابع بخش سجاس رود قرار دارد. این مسجد به سبک مساجد شبستانی بنا شده است. آثار قوس‌های فرو ریخته در جرز شمالی نشان می‌دهد که این بنا با ملحقات و افزوده‌های دیگری با شبستان موجود، مجموعه کامل‌تری را تشکیل می‌داده است. بنای موجود، شبستان گنبدداری است که به سبک چهارطاقی احداث گردیده و جرزهای چهارگانه، سنگینی گنبد را به عهده گرفته‌اند. این مسجد به طور کلی از آجرهای به ابعاد ۵×۲۱×۲۱ سانتی‌متر ساخته شده است. گنبد با واسطه چهار فیلپوش بر روی جرزهای چهارگانه استوار شده است. بالای فیلپوش‌ها طاق‌نماهای زیبایی قطاربندی شده که بدین وسیله گردی کاملی را جهت اجرای عرقچین گنبد فراهم آورده است. گنبد این مسجد از نوع گنبدهای یک پوششی است که از آجر ساخته شده و تزئینات آن منحصر به نقش ستاره ایرانی (ستاره پنج پَر) می‌باشد. ورودی کنونی در جرز شمالی تعبیه شده و در جرزهای غربی و شرقی دو درِ بزرگ شبیه به ایوان، در ضلع جنوبی محراب مسجد در راستای قبله با خالی نمودن دیوار ایجاد شده است. قرینه محراب در جرزهای غربی و شرقی در حدّفاصل در بزرگ، تزئیناتی نظیر محراب انجام گرفته که تنها جنبه تشریفاتی داشته و به لحاظ تکمیل قرینه‌سازی اجرا شده‌اند.

این مسجد از نظر گچ‌بری و کتیبه‌ها بسیار ارزنده و قابل توجه است. چهار کتیبه در این بنا به چشم می‌خورد. ابتدا کتیبه ساقه گنبد است که به خط نسخ ابتدایی گچ‌بری گردیده و احتمالاً همزمان با احداث بنا بوده است. کتیبه فیلپوش‌ها که با خط ثلث زیبا نوشته شده است. این کتیبه با توجه به سبک نگارش، احتمال دارد که متعلق به دوران ایلخانیان باشد. زیر فیلپوش‌ها کتیبه بسیار ارزنده‌ای به عرض حداقل ۵۰ سانتی‌متر در گرداگرد مسجد نوشته شده که متن آن سوره تبارک است. این کتیبه با دو خط موازی در بالا و پایین محدود شده و بالای خطوط، کتیبه کوچک دیگری به خط کوفی اوایل قرن پنجم نوشته شده است. متن کتیبه به خط نسخ خوانا نوشته شده و با گچ‌بری‌های بسیار زیبا و طرح‌های اسلیمی پرکار مزیّن گردیده‌ است. محراب مسجد سجاس با گچ‌بری‌های ارزنده متشکل از طرح‌های اسلیمی و گیاهی طراحی و اجرا شده‌اند.

با توجه به شواهد موجود در معماری و تزئینات بنا می‌توان گفت این مسجد متعلق به اوایل قرن پنجم هجری قمری است.

ارزشش دیدن داره، البته که باید کسی باشه که براتون توضیح بده که جوون راهنمای اونجا بسیار با انگیزه و مطلع هست.
اگر اون سمت هستید ببینینش، ولی اگر میخواهید مسیرتون رو عوض کنین، خیلی تاریخ باید براتون مهم باشه که پیشمون نشین از دیدنش.
یه گنبد سلطانیه در ابعاد کوچک هستش

عالی فقط کمی مرمت نیاز داره

small one but very good