Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand kerk

Nadat Achtmaal in 1862 een eigen kerk had gekregen, vonden de inwoners van Wernhout het hoog tijd dat ook zij een eigen kerkgebouw kregen. Wernhout kreeg echter in 1883 eerst een eigen schoolgebouw, voordat in 1926 door de toenmalige bisschop van Breda, Mgr. Hopmans, toestemming werd verleend tot de bouw van een kerkgebouw in Wernhout. Alhoewel het grootste deel van de inwoners voorstander waren van een nieuw kerkgebouw, waren er toch ook inwoners, welke hiertegen fel gekant waren. Op Wernhoutsburg was namelijk het seminarie der Lazaristen gevestigd, waar vele omwonenden de Heilige Missen aldaar bijwoonden. Zij hadden angst dat door de komst van een nieuw kerkgebouw, de mogelijkheid om de missen te volgen te Wernhoutsburg voorbij zou zijn. Ook de bouw van de nieuwe kerk liep niet altijd volgens een leien dakje. Veel inspanningen werden gevergd om een geschikte locatie voor het kerkgebouw te vinden. Toen dit éénmaal gelukt was, bleek dat het bouwterrein ruim 1 meter lager lag dan de openbare weg. Maar liefst 10.000 karren zand werden aangevoerd om het perceel bouwgeschikt te maken.

Als bouwpastoor werd op 23 september 1926 pastoor Bielars benoemd, welke tot dan toe kapelaan te Terheijden was. De aanbesteding voor de bouw werd op 27 oktober 1926 in café”Tramstation” van Louis van Tichelt gegund aan architect Jac van Groenendaal uit Breda. Op 2 februari 1927 vond de eerste-steen-legging plaats en ter gelegenheid hiervan werd een oorkonde ingemetseld. Uiteindelijk werd op 16 september 1927 de nieuwe kerk gekonsakreerd door Mgr. Hopmans. In het gekonsakreerde altaar zijn relieken ingemetseld van de HH Fulgentia en Justa, twee martelaressen uit de eerste tijden der Christenen te Rome. Bij de installatie van de eerste pastoor van Wernhout, pastoor Bielars, was het hele dorp uitgelopen en werd Wernhout uitbundig versierd met guirlandes en groene boompjes.

Tijdens het 25-jarig priesterfeest van pastoor Bielars op 21 mei 1935 schonken de parochianen de kerk een nieuwe Kruisweg in de kerk. Gedurende de oorlog werd de pastorie regelmatig door de Duitsers gevorderd als inkwartiering voor haar soldaten. Volgens de notities van pastoor Bielars, maakten zij er regelmatig een heuse varkensstal van. Ook de torenklok werd in de oorlog door de Duitsers gevorderd.

Na de oorlog, op 24 juli 1947 arriveerde de nieuwe klok, welke een gewicht had van 300 kg en het opschrift draagt “Maria, Moeder van Altijddurende Bijstand”. Op 17 september 1952 vierde de parochie haar 25 jarig bestaan, waarbij de parochianen ter gelegenheid hiervan een H Hartbeeld schonken en dit op het kerkplein lieten plaatsen. Pastoor Bielars schonk aan de parochie nieuwe gebrandschilderde ramen in de devotiekapel van OLV van Altijddurende Bijstand en een nieuw marmeren altaar hiervoor. Op 18 maart 1967 stierf pastoor Bielars en werd hier te Wernhout begraven.

Zijn opvolger pastoor Rombouts, bracht meteen na zijn aantreden noodzakelijke vernieuwingen aan in de kerk. Nieuwe verlichting en geluidsinstallatie werden aangebracht, daken en goten werden vernieuwd en op 5 december 1961 is een nieuw altaar aangeschaften gekonsakreerd door Mgr. Baeten. De relieken van het vorige altaar werden in het nieuwe overgebracht. Na pastoor Rombouts werden achtereenvolgens pastoor Vermeulen, pastoor Van de Goorbergh, pastor Sas, pastoor de Kort en sinds oktober 2006 pastoor de Bont als priester te Wernhout geïnstalleerd.

Prachtige kerk. Goed akoestische, niet te bevatten nu dat dit een keer ophoudt

Jammer genoeg weer de deur op slot.Van buitenaf gezien sfeer volle uitstraling.